Anne Pier van der Meulen (54) deed onlangs mee met een stilteretraite in het dominicanenklooster in Huissen. Met een groep vier dagen helemaal stil zijn, hoe ervaarde hij dat?
,,Mijn eigen geloofsgrond is soms wankel, ik zocht naar voeding. De stilte gaf me alleen geen verdieping, merkte ik, ik vond het te individueel. Waar ik wel van oplaadde, waren de drie getijden per dag in het klooster: drie keer een korte viering met psalmen in beurtzang, zingen, bidden, een lezing en stil zijn. We hebben elkaar nodig, ervoer ik. Hier krijg ik weer grond onder de voeten, samen met anderen. Niet te veel nadenken over teksten, maar meegaan in het ritme, de liturgie.
Drie getijden (korte vieringen) per dag, daar laadde ik wel van op
Het was een soort besef: we zitten hier, we doen ons best, het is goed. De twee oude broeders die er toch maar weer zijn, de medewerkers van het bezinningscentrum die betrokken zijn bij de vieringen. Ja, dat ‘samen’ heb ik meegenomen naar huis. Ik kom ook terug voor een volgende retraite, opnieuw in groepsverband, maar dan wel met de mogelijkheid om met elkaar te praten.”
Tekst: Jeanet Aartsen
Beeld: Henrieke van Assen
Lees ook: Het geluid van de stilte, van Tomas Sjödin, in onze rubriek Elisabeth recenseert.
Dit artikel komt uit een achtergrondartikel in Elisabeth Magazine No 15, een special over het Kloosterleven. Meer lezen? Neem nu een jaarabonnement en ontvang een gratis boek (De Hemel op Straat).
Elisabeth is hét magazine dat ingaat op actuele geloofs- en levensvragen. Een mix van geloofsopbouwende levensverhalen, reportages, columns, meditatieve en informatieve rubrieken, veel gedichten en prachtige fotografie. Ben je nieuwsgierig geworden? Vul dit formulier in en ontvang 2 nummers van Elisabeth gratis ter kennismaking. Aanbieding geldig t/m 31 augustus 2023.