Je huis verkopen en dan voor onbepaalde tijd in een camper gaan wonen. Waarom zou je dat doen? Henk (61) en Alie (58) Koning uit Leeuwarden verkochten vorig jaar hun woning en reizen inmiddels al een jaar rond in hun huis op wielen. Van een grote woning van zo’n 160 vierkante meter naar een oppervlakte van circa 17 vierkante meter, hoe ervaren zij dat?
,,We moesten heel veel spullen wegdoen. Daardoor reizen we letterlijk en figuurlijk lichter door het leven. We voelen nu veel meer ruimte’’, vertelt het reislustige stel enthousiast. Ze hebben een grote slaapkamer in de camper met echte Auping-matrassen. ,,We slapen als rozen.’’ Ook hebben ze elektrische fietsen ‘aan boord’ en flinke zonnepanelen. Alie: ,,We hebben maar 110 liter water, dus je leert spaarzaam te leven. Ik probeerde al zuinig te zijn, maar ik ben het nu nog bewuster.’’ Henk: ,,Het gaat om rentmeesterschap.’’
Achter de geraniums
Het ziet er knus uit in de camper. Alie heeft het interieur opgefleurd met kaartjes aan de wanden en gezellige kleedjes. Op het dashboard staat een rieten mandje met twee kunststof geraniums erin, een geschenk van hun dochter. ,,Er zijn slechtere plekken om achter de geraniums te zitten’’, zeggen ze lachend. Henk en Alie hebben duidelijk geen spijt van hun beslissing.
,,Achter op onze camper staat een logo van geloof, hoop en liefde. Veel mensen herkennen dat wel’’, vertelt Henk. ,,Het geeft vaak aanleiding tot een goed gesprek. Voor mensen die we onderweg ontmoeten, hebben we alle tijd. En als we in Nederland zijn, gaan we met de camper geregeld bij de kinderen en familie op bezoek. We hebben, nu we samen rondreizen, meer contact met de familie en dat vinden we fijn.’’
Ontmoeten, ontdekken, onthaasten
,,Leven vanuit geloof, hoop en liefde deden we voorheen ook al’’, vult Alie aan, ,,maar vanuit deze visie hebben we ook een duidelijke missie voor ons nieuwe bestaan: ontmoeten, ontdekken en onthaasten. We maken het niet heel groot, maar we vragen elkaar wel: Hé, hoe was het onthaasten deze week? Wie hebben we ontmoet? Wij bidden ook dat we onderweg tot zegen mogen zijn. Soms gebeuren er dan bijzondere dingen.’’
Achter op onze camper staat het logo van ‘Geloof, Hoop & Liefde’. Dat geeft vaak aanleiding tot een goed gesprek.
Henk noemt een voorbeeld: ,,We zaten bij de camper koffie te drinken, toen er een man langs kwam lopen. Hij keek heel ongelukkig, dus ik zei: kom er eens bij. En toen kwam er een heel levensverhaal uit. Hij had een hersenbloeding gehad. In zijn leven stond alles stil. Dan kun je zo iemand koffie aanbieden en aandacht geven. Je kunt ook heel praktisch dienen. Als ik iemand zie klungelen, dan stap ik uit en vraag: heb je hulp nodig? Dan krijg je zomaar een goed gesprek.’’
‘Camperen’
Waar kwam het idee vandaan om in een camper te gaan wonen in plaats van in een huis? Henk, lachend: ,,Het was niet mijn idee, hoor! Alie wilde graag dichter bij de kinderen wonen als ik niet meer zou werken. We hadden bij onze drie dochters in de buurt een huis kunnen kopen, maar we wilden ook wel graag ‘camperen’ (spreek uit: kémperen). Dat hadden we al een keer eerder gedaan en dat beviel ons heel goed.’’ Alie: ,,Maar een huis én een camper, dat werd hem niet. Dus ik dacht: waarom gaan we dan niet in een camper wónen? We hadden daarover ervaringen van anderen gehoord en zo langzamerhand is dat idee gegroeid.’’
Dit is een sabbatical voor onbepaalde tijd
,,Voor ons was het goed dat we gelijktijdig afstand namen van alles, om te herijken’’, vertelt Henk. ,,We waren allebei heel druk geweest, vooral in de kerk. We voelden ons erg verantwoordelijk voor de gemeente. Alie is jaren gastouder geweest en ze was actief in het kinderwerk, en ik was projectleider van de verbouw van de kerk. Dat was heel intensief.’’ ,,Dit is ook een sabbatical voor onbepaalde tijd’’, zegt Alie. ,,Het is fijn om even los van alles te zijn, maar we missen de kerk ook. Vooral de mensen. We kijken nu geregeld online naar de diensten van onze kerk, maar ook vaak naar Hour of Power.’’
Door het reizen ontmoeten ze weer veel nieuwe mensen. Henk: ,,Je leert zo ook goed omgaan met verschillen. Ik ga bijvoorbeeld niet meer discussiëren met mensen. Dat kan ik best wel goed, maar ik heb er geen zin meer in. Ik zoek liever verbinding. Als christenen moeten we veel meer zorgen dat we eenheid krijgen. Laten we die zoeken!”
Minimaliseren
De camper is nu echt de woning van Alie en Henk. Maar ze hebben wel een uitvalsbasis: in het Groningse Noordhorn, een gastplekje bij een broer van Henk, achter op het erf. Alie: ,,Daar hebben we een opslagruimte van drie bij drie meter voor onze spullen. Hier ligt bijvoorbeeld onze zomer- en winterkleding. Voor onze reis van acht weken richting Italië gaat de zomerkleding mee.’’
Je komt erachter dat je vooral je emoties bewaard hebt.
Ze hebben nog maar twintig procent van wat ze ooit bezaten. Wat deed het met hen om zo te minimaliseren? Alie: ,,Voor mij kwamen er heel veel emoties bij kijken. Wat ik lastig vond, was het opruimen van onze zolder. Ik ben door alle dozen, tassen en stapels gegaan: babykleding, schoolwerkjes van de kinderen, alles verzameld in de afgelopen 37 jaar. Spullen die onze kinderen niet hoefden. Je komt erachter dat je daarin je eigen emoties bewaard hebt. Dan dacht ik, soms met tranen in de ogen: goed, weg dus. Alleen waar we een emotionele band mee hebben, schilderijtjes en rapporten en tekeningen van de kinderen, hebben we bewaard. De rest hebben we naar de kringloop gebracht, of weggegeven of verkocht.’’
Henk vindt dat juist goed: ,,Sommige kinderen zijn weken bezig om het huis van hun ouders op te ruimen nadat die zijn overleden. Wij konden nu onze eigen spullen opruimen. En zo rigoureus hadden we dat nooit gedaan als we naar een ander huis waren gegaan.’’
Pionieren
Een camper van 7,40 meter lang en 2,30 meter breed. Dat is iets meer dan een tiende van hun vorige huis. Henk: ,,Toch hebben we nog niets gemist. Dit is gewoon een compleet huis met alles erop en eraan.’’ Alie: ,,Je merkt dat je heel weinig nodig hebt. Niet wat je hébt maakt je gelukkig, maar wie je bént. Je vult je leven op een andere manier in.’’ Henk: ,,We leven veel bewuster dan anders, bouwen meer rust in. Veel mensen vinden het in het jachtige leven toch erg moeilijk om tot stilstand te komen.’’
Niet wat je hebt maakt je gelukkig, maar wie je bent.
Henk mag graag pionieren en dat is het ‘camperen’ in feite ook. Henk: ,,Routes uitzoeken, nieuwe plekken ontdekken, maar ook ervoor zorgen dat de camper het blijft doen.’’ Als er iets kapot is, kan hij het in de regel zelf repareren. Alie: ,,In het begin hadden we allebei een vakantiegevoel, maar op een gegeven moment weet je: oké, dit is ons leven. Henk moest wel loskomen van zijn werk, nadat hij bijna veertig jaar militair was geweest op de vliegbasis Leeuwarden. Dan komt het besef dat die veertig jaren echt voorbij zijn.’’
Het leuke van reizen
Hun rijdende huis heeft hen al in diverse landen gebracht: Duitsland, Oostenrijk, Tsjechië, Frankrijk en Spanje. Henk: ,,Als eerste hebben we de Romantische Strasse in Duitsland gedaan. De tweede reis ging langs de Moezel en door Frankrijk.’’ Ook zijn ze in Lourdes geweest. Alie: ,,Mooi om te zien hoe mensen echt troost en bemoediging uit zo’n bedevaart halen. Ook vond ik de bijbelverhalen op de gebrandschilderde ramen heel mooi. Dat gaf herkenning met mijn eigen geloofsleven.’’
Het leuke van het reizen is om steeds weer wat nieuws te ontdekken: ,,Een stadje verkennen, een wandeling in de natuur. In Baskenland stonden we met mooi weer op een camping aan het strand. Die mentaliteit, de rust, de gemoedelijkheid en de vriendelijkheid van de bevolking, dat gaf zoveel ontspanning.’’ Blijven ze op deze manier leven? ,,Dat zien we wel. Als we het zat zijn, verkopen we de camper en kopen we weer een huis.’’
Tekst: Daniëlle Feddes
Beeld: Kees Muizelaar
Dit verhaal komt uit Elisabeth Magazine No 14, een nummer over reizen. Wil je meer verhalen mee beleven? Neem eens een (proef)abonnement en ontvang deze zomer zelf de Elisabeth thuis!
Lees ook: Gesprekken op de camping.