Heel wat mensen brengen deze zomer totaal anders door dan ze aanvankelijk van plan waren. Vandaag nog vertelde een pasgetrouwde collega me dat ze voor het eerst zou gaan kamperen, samen met haar man.
In Slovenië hadden ze een houten tent geboekt – eigenlijk was het geen kamperen maar glamping. Voor wie het wil weten: dat staat voor glamorous camping, oftewel: super-de-luxe kamperen. In een tent die al is ingericht en waar zelfs sanitair is. Maar vanwege corona werd de reis geannuleerd. Nu gaan ze naar een huisje aan de Nederlandse kust. Ook leuk, maar lang niet zo bijzonder.
Niet een luxe, maar noodzaak
Miljoenen mensen zullen besloten hebben om de vakantie maar in eigen land door te brengen. Want op vakantie gaan, dat wil bijna iedereen! Het wordt niet ervaren als een luxe, maar als noodzaak. Ik weet nog dat de juffrouw van de derde klas van de lagere school (tjonge, als je zoiets schrijft, ben je al oud aan het worden 😉 na de zomervakantie vroeg wat we in onze zes vrije weken hadden gedaan. Er was zegge en schrijve één klasgenootje – Gerard Ramaker heette hij – dat naar het buitenland op vakantie was geweest. Naar Zwitserland. Het maakte zo’n indruk op mij, dat ik het nog precies weet.
En ja, dan realiseer je je hoe vakantie vieren in pakweg veertig jaar veranderd is. Wij gingen vroeger elk jaar op vakantie naar Heerde. In die plaats, zwaar getroffen door corona, wilde je de afgelopen maanden echt niet zijn.
Voor de meeste Nederlanders is thuisblijven tijdens de vakantie geen optie. Er daarom zullen velen een Nederlandse bestemming kiezen en wellicht verrast worden door de schoonheid van eigen land. We moeten er broodnodig uit.
Het Levende Brood
Broodnodig, het thema van dit nummer. Wat ervoeren we als broodnodig tijdens het dieptepunt van de coronatijd? Ik denk vooral de vrijheid om onze (kwetsbare) geliefden te ontmoeten. En nu, in deze anderhalvemetersamenleving? Vermoedelijk missen we voornamelijk nabijheid, omhelzingen, troost. We zijn de spontaniteit kwijt waarmee we elkaar vroeger benaderden.
Zelf heb ik zitten snikken tijdens de online kerkdiensten omdat ik zo graag met anderen in de kerk de Heer lof wil toezingen. Thuis op de bank, wat is dat arm. Avondmaal – het brood breken – zonder je geloofsgenoten? Moeilijk. Dan voel je je extra teruggeworpen op het Levende Brood, de Heer die onder alle omstandigheden Dezelfde is. En wérkelijk broodnodig.
Lees hier hoe Thea haar ‘coronazondag’ ervaart.
Tekst: © Elisabeth (Thea Westerbeek)
Elisabeth is een magazine dat ingaat op actuele geloofs- en levensvragen van mensen van vandaag. Het biedt op persoonlijke manier bemoediging en steun vanuit het christelijk geloof. Dat gebeurt in een gevarieerde mix met verhalen van mensen over hoe zij het geloof vertalen naar hun dagelijks leven, met informatieve achtergrondartikelen en reportages over relevante thema’s, een pastorale vragenrubriek, herkenbare columns en gedichten. Er is ook volop plaats voor schitterende natuurfotografie, kunst, humor, psychologie en duurzaam leven. Het magazine richt zich op iedereen vanaf 50 jaar. Bent u nog geen abonnee? Bekijk dan onze abonnementen en word lid!
