U herkent het wel. Af en toe belt iemand u om u iets te verkopen. Volgens mij hebben deze bellers eerst een cursus gevolgd. Ze weten van tevoren ongeveer wat u gaat zeggen en zijn daarop voorbereid.
Ik heb geen cursus gevolgd, maar sinds kort doe ik ook aan telemarketing. Ik bel mensen die een proefabonnement op de Elisabethbode hebben gehad. Ik informeer of ze even tijd voor mij hebben en vraag dan: ‘Wat vindt u van het blad?’ Wordt die vraag positief beantwoord, dan vraag ik of ze het blad nog langer willen lezen.
De antwoorden zijn divers. Van ‘Ja, ik neem een abonnement’ tot ‘Ik lees al zo veel’ of ‘Ik heb maar een klein pensioentje.’ Ik probeer dan met een grapje nog even of we samen een oplossing kunnen bedenken. Daarna nemen we afscheid en dank ik hen voor het feit dat ze me te woord wilden staan. Na tien of vijftien keer ‘nee’ probeer ik nog net zo opgewekt over te komen. Luister maar mee.
‘Dag mevrouw, u spreekt met Janssen van de Elisabethbode. Sorry dat ik u stoor, maar ik zou u graag iets willen vragen. U hebt nu al een tijdje van de Elisabethbode kunnen genieten en mijn vraag is: wat vindt u van het blad?’
‘Heel mooi.’
‘Dank u wel. Hebt u al nagedacht over een abonnement?’
Ziet u de spanning op mijn gezicht? Met mijn pen in de hand zit ik klaar om te noteren.
‘Nee, dank u wel. Ik ben bezig al mijn abonnementen op te zeggen. Ik ben ernstig ziek en word niet meer beter, en ik wil mijn kinderen niet opschepen met afzeggingen.’
Ik val stil. ‘Mevrouw, ik weet niet wat ik nu tegen u moet zeggen’, hoor ik mezelf uitbrengen. Mijn adamsappel schiet op en neer. De grijns op mijn gezicht lijkt bevroren te zijn. Allerlei woorden tollen door mijn hoofd: Afscheid nemen. Pijn. Vaderhuis. Hemel.
De mevrouw voelt waarschijnlijk mijn verlegenheid. Ze antwoordt: ‘Zeg maar gewoon: een fijne dag verder.’ Misschien dacht ze: Deze dag heb ik nog gekregen.
Ik heb het geprobeerd. ‘Nou mevrouw, fijne dag, eh… sterkte en…’ ‘Tot ziens’ kan ik nog net binnenhouden.
Voor de rest van die avond stop ik met bellen.
Tekst: © Elisabethbode (Douwe Janssen)
De Elisabethbode is een magazine dat ingaat op actuele geloofs- en levensvragen van mensen van vandaag. Het biedt op persoonlijke manier bemoediging en steun vanuit het christelijk geloof. Dat gebeurt in een gevarieerde mix met verhalen van mensen over hoe zij het geloof vertalen naar hun dagelijks leven, met informatieve achtergrondartikelen en reportages over relevante thema’s, een pastorale vragenrubriek, herkenbare columns en gedichten. Er is ook volop plaats voor schitterende natuurfotografie, kunst, humor, psychologie en duurzaam leven. Het magazine richt zich op iedereen vanaf 50 jaar. Bent u nog geen abonnee? Bekijk dan onze abonnementen en word lid!
