Al op jonge leeftijd wordt Else Lotte geraakt door onrecht. „Op de basisschool vond ik het bijvoorbeeld moeilijk als er werd gepest. Toen ik twaalf was, kwam ik in aanraking met een organisatie die strijdt tegen armoede. Ik besloot een kindje financieel te adopteren en deed klusjes om zelf het sponsorgeld daarvoor te verdienen.”
Als noodhulpspecialist bij hulporganisatie ZOA onderzoekt Else Lotte welke hulp er nodig is in nieuwe crisissituaties. Ook hierin is recht doen een belangrijke drijfveer. „Mijn werk doe ik met passie, al is het soms heel spannend. Immers, ik kom in crisisgebieden – na een oorlog of een ramp – waar de situatie allesbehalve stabiel is. Hierdoor krijg ik te maken met onverwachte situaties.
Moedig
Die onvoorspelbaarheid maakt mij onzeker. Maar desondanks reis ik naar – door onze overheid als zodanig aangegeven – coderoodgebieden. Dat is wat moed voor mij is: buiten je comfortzone treden en in actie komen – ondanks de spanning die je daarbij ervaart. Dat kan ook in kleine dingen zitten: je hoeft niet in een noodhulpsituatie te werken om moedig te zijn.
‘Ik kom in crisisgebieden waar de situatie allesbehalve stabiel is
Als ik in het buitenland ben, komen vaak bijbelverhalen in mijn gedachten. Zo zag ik de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan voor mijn ogen gebeuren toen wij in Zuid-Soedan onderweg waren. Niemand stopte voor een jongen die stil op de weg lag. Om veiligheidsredenen, bijvoorbeeld het risico op beroving, stapten ook wij niet uit. Ik dacht: hoe kan het dat iedereen voorbijrijdt? Uiteindelijk keerden we om en gingen we toch helpen. Toen stopten anderen ook, waarna een groep zich over de jongen ontfermde en hem meenam.
Hoe het precies werkt, weet ik niet, maar ik wil erop vertrouwen dat God mij zo leidt dat ik een moedige keuze durf te maken.”
Tekst: Corine Boerma
Beeld: Henrieke van Assen
Dit interview komt uit Elisabeth Magazine no. 8 (2025). Nog geen abonnement? Kijk dan snel even bij ons aanbod van abonnementen. Je ontvangt nu tijdelijk een boek cadeau bij een jaarabonnement!
