‘Ik zal jullie rust geven.’ Deze uitspraak van Jezus in Matteüs 11 is misschien wel een van de bekendste teksten uit de Bijbel waarmee we elkaar kunnen bemoedigen. Als Jezus mensen die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, rust belooft, wat bedoelt Hij daar dan mee? Zijn Jezus’ woorden bedoeld als oplossing voor een drukke agenda of een stressvolle levensfase? Zijn uitspraak gaat over veel meer dan dat.
In de tijd dat Jezus op aarde leeft, gaan de mensen gebukt onder zware lasten. Niet alleen door de Romeinse bezetting, maar vooral door de religieuze druk en de morele eisen die hun door de geestelijke leiders worden opgelegd. De wet is verdraaid tot een systeem van controle en schuldgevoel. Je leest het in Matteüs 23:4. Dan komt Jezus. Hij stelt daar geen nieuwe regel tegenover, maar Zichzelf. Hij zegt als het ware: ‘Ik ben jouw rust. Ik bied je geen slavenjuk van wetten en regels, maar vrijheid in verbondenheid met Mij.’
De rust die Hij belooft is dan ook niet alleen psychisch of emotioneel. En de wortels gaan veel dieper. Ze grijpen terug op de sabbatsrust van Genesis en de beloofde rust van het volk Israël (Psalm 95, Hebreeën 4). Ze omvatten een rust en een vrede ‘die alle verstand te boven gaan’ (Filippenzen 4:4-7). Jezus Zelf is de bron en de personificatie van die rust.
Geen quick fix
Toch herken je het misschien: je doet wat er in de Bijbel staat, je komt met je zorgen bij Jezus… en toch ervaar je die beloofde rust niet. In plaats daarvan komt er soms juist een extra laag bij: twijfel, frustratie of schuldgevoel. Wat doe ik verkeerd?
Het is goed om je te realiseren dat Jezus met deze woorden niet in de eerste plaats doelt op het instant oplossen van al je aardse zorgen. Zijn uitnodiging is geen quick fix, maar een fundamentele verandering van denken: van doen naar zijn, van werken naar genade, van religie naar een relatie met Hem, de Bron van rust. Een rust die niet afhankelijk is van de omstandigheden. Zoals Augustinus ooit zei: ‘Onrustig is ons hart, totdat het rust vindt in U.’
Bevrijdend
‘Neem mijn juk op je’, zegt Jezus. Het beeld van een juk klinkt misschien zwaar. Normaal staat het voor slavernij of hard werken. Maar Jezus geeft dat beeld een volkomen andere lading, want zijn juk is zacht en zijn last is licht. Hoe dan?
Omdat het gedragen wordt in verbondenheid – met Hém. Hij draagt het samen met jou. Het leven onder zijn leiding is geen last, maar een bevrijding van de lat die jij of de ander steevast te hoog legt. Het is de paradox van het evangelie: door je aan Hem te verbinden word je werkelijk vrij.
In een wereld vol prestatiedruk, burn-outs, innerlijke verdeeldheid en angst om tekort te schieten maakt Hij je vrij van de drang om jezelf voortdurend te bewijzen. Je krijgt de ruimte en de vrijheid om te zijn en te worden zoals Hij je heeft bedoeld.
Donkere dalen, groene weiden
Ondanks de zekerheid van een eeuwig leven in Gods nabijheid is het aardse leven van een kind van God niet per definitie een zorgeloos bestaan. De schrijvers van het bijbelboek Psalmen ervoeren dat al. Ook christenen vandaag kennen de last van zorgen en problemen die hun gedachten beheerst. Toch zien we in het voorbeeld van de psalmen dat de schrijvers dwars door alle gevaar en zorgen heen Gods rust zoeken én ervaren.
Neem nou Psalm 23. Daarin schrijft David: ‘Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water, Hij geeft mij nieuwe kracht’ (2-3a), terwijl we even later, in vers 4, lezen over een extreem donkere periode in zijn leven. Blijkbaar ervaart David zelfs in dat donkere dal de kracht, nabijheid en bescherming van zijn Herder. Hij voelt zich onder alle omstandigheden gerust, omdat hij zich omringd weet door Gods goedheid en liefde.
Kapstok
Eigenlijk leven we hier op aarde met één been in de wereld, met al het moois en moeilijks van het aardse bestaan, en met het andere been in de veilige geborgenheid van Gods nabijheid. We zijn als het ware kind aan huis bij God. In de Willibrordvertaling (2012) van Psalm 87:6-7 staat het letterlijk zo: ‘Als de HEER volk voor volk registreert, schrijft Hij over hen op: “Hier kind aan huis.” Zij zingen, dansen en blijven zingen: “Al mijn bronnen vind ik in U.’’’
Bij de Heer mogen we thuiskomen, onze zware rugzak onder de kapstok zetten en Hem vertellen wat ons bezighoudt en dwarszit. We mogen er tot rust komen, putten uit zijn bron van bemoediging en troost, en vervolgens uitgerust en toegerust weer de wereld in gaan.
UIT DE BIJBEL
Kom allen bij Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, Ik zal jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.
Matteüs 11:28-29
OM VERDER TE LEZEN
Psalm 23
Psalm 62
Filippenzen 4:4-7
OM OVER NA TE DENKEN EN TE DOEN
1. Welke lasten zou jij op dit moment bij Jezus willen neerleggen? Bespreek eerlijk wat je als zwaar ervaart: zorgen, verwachtingen, schuld, controle of gebrek daaraan… Is er iets wat je ervan weerhoudt om je van deze lasten te ontdoen?
2. Wat helpt jou om je ‘kind aan huis’ te voelen en rust te vinden bij God?
Denk aan bidden, stilte, bijbellezen, wandelen, muziek, slapen, de ‘gemeenschap van gelovigen’… Wat werkt wel voor jou, en wat niet?
3. Zoek in een stapeltje tijdschriften foto’s en teksten waarin je de lusten en lasten van je eigen leven herkent en maak er een collage van. Leg alles wat er in je opkomt bij het maken van deze collage biddend bij God neer.
Tekst: Tineke Tuinder-Krause
Beeld: Pexels
Meer Bijbelstudies en andere verhalen lezen? Sluit nu een jaarabonnement op Elisabeth af en ontvang het boek Tien vrouwen uit de Bijbel gratis. Laat je inspireren door vrouwen van toen en ontdek hoe hun verhalen ook vandaag nog spreken. Bekijk het abonnement en je cadeau op elisabethmagazine.nl/abonnement.
