fbpx
Home Gedicht Gedicht ‘Uw handen’ van Anton Chardon  

Gedicht ‘Uw handen’ van Anton Chardon  

door Maaike Sloetjes

Ik heb nog steeds zo’n wonderlijk gevoel

wanneer ik denk aan uw verzorgde handen,

die mijn onnozele bestaan omspanden:

u bad met mij tot God, uw hoogste doel.

Uw handen zetten knopen aan mijn jas,

uw handen openden gewoon mijn deuren,

en streelden over opgelopen wonden,

en streken simpel al mijn rimpels glad.

En toen, mijn moeder, lag u daar, gestorven.

Uw handen nog gevouwen tot gebed.

Uw wekker was op eeuwigheid gezet.

Uw handen wachtend op die grote morgen.

 

Gedicht dat Anton Chardon over zijn moeder schreef.
Ring van de Tijd, uitgeverij Anderszins, 2018
meerme.com/antonchardon

Lees het interview met Anton in Elisabeth nr. 18.

 
Beeld: Unsplash (Volha Flaxeco)

Elisabeth is een magazine dat ingaat op actuele geloofs- en levensvragen van mensen van vandaag. Het biedt op persoonlijke manier bemoediging en steun vanuit het christelijk geloof. Dat gebeurt in een gevarieerde mix met verhalen van mensen over hoe zij het geloof vertalen naar hun dagelijks leven, met informatieve achtergrondartikelen en reportages over relevante thema’s, een pastorale vragenrubriek, herkenbare columns en gedichten. Er is ook volop plaats voor schitterende natuurfotografie, kunst, humor, psychologie en duurzaam leven. Het magazine richt zich op iedereen vanaf 50 jaar. Bent u nog geen abonnee? Bekijk dan onze abonnementen en word lid!

Copyright © Royal Jongbloed All Rights Reserved