Nelske Vink is een echte ‘Martha’. Deels van nature, deels door opvoeding. Al op jonge leeftijd leerde ze aanvoelen wat anderen nodig hebben en daarop te reageren. Zorgen werd daarom vanzelfsprekend gedrag, een manier om van betekenis te zijn. Vandaag de dag is haar boodschap helder: Martha’s hoeven geen Maria’s te worden, maar mogen hun zorgende aard leren omarmen.
Met haar telefoon in de hand komt ze filmend aanlopen. Ze legt van tijd tot tijd haar dag vast op beeld en dat post ze dan op sociale media, zodat haar volgers weten wat haar als bezige bij zoal bezighoudt. Hard werken en omzien naar anderen kreeg Nelske al vroeg mee. Het zit haar in het bloed, zegt ze zelf – iets wat ze toeschrijft aan haar beide opa’s die dominee waren.
Schouders eronder
Als je diep in haar hart kijkt, wil Nelske de wereld een beetje mooier maken. ,,Als er iets nodig is, dan zet je je schouders eronder. Je draagt bij. Dat doe je gewoon als je een Martha bent. Het zijn meestal vrouwen – maar ook mannen – die in de hoogste versnelling leven om iets te bereiken. Ze geven makkelijker dan dat ze ontvangen, zijn geneigd om net iets te veel ballen in de lucht te houden dan ze eigenlijk kunnen, maar hebben ook vooral geleerd om van betekenis te zijn. En dat willen ze oprecht. Vooral dat laatste, het gezien worden door van betekenis te zijn, is wel een thema in mijn leven. Het zorgen voor de ander werd als het ware mijn tweede natuur, en ik dacht dat dit was wie ik was. Was ik nog wel geliefd als ik niet de stoere, zorgende Nels was?”
Grenzen bewaken
,,Voor veel Martha’s is het lastig hun grenzen te bewaken zonder zich schuldig te voelen. Ze voelen zich al snel nutteloos als ze even niets doen en raken gewend aan eindeloos zorgen – vaak zonder zich af te vragen wat het hun eigenlijk kost. In mijn werk als hulpverlener ontmoet ik veel vrouwen die zich verliezen in geven, simpelweg omdat ze nooit hebben geleerd om ook voor zichzelf te zorgen. We prijzen hun dienstbaarheid – in de kerk, thuis of op het werk – maar vergeten dat ook zij rust en herstel nodig hebben. Jezus zelf is ons daarin een voorbeeld. In Lucas 6 staat dat Hij zich terugtrok in de stilte van de bergen, bad tot God en daarna pas handelde. Hij zorgde voor zichzelf om onvoorwaardelijk te kunnen geven. Dat mogen wij ook.
Uitnodiging
Grenzen zijn geen teken van zwakte, maar een manier om trouw te zijn aan wie we zijn en wat we aankunnen. Wie steeds ja zegt, maar nee bedoelt, verliest zichzelf stukje bij beetje. En wanneer het dan echt niet meer lukt, komt meestal het besef: dit houd ik echt zo niet vol. Maar juist dan ontstaat er ruimte om te ontdekken wat je nodig hebt, waarin je kwetsbaar bent en wat aandacht vraagt. Herstel begint met eerlijk kijken naar je eigen behoeften en leren dat je niet alles hoeft te dragen. Wat ik zo mooi vind aan Jezus, is dat Hij Martha niet afwees. Hij zag haar en zei: ‘Martha, Martha, je bent bezorgd en druk met veel dingen. Kom ook even zitten.’ Dat is geen verwijt, maar een liefdevolle uitnodiging.”
Nelske Vink (1989) is (contextueel) hulpverlener bij Elan Barneveld. Daarnaast is ze spreker en auteur van Het geschenk van Martha en Meidenmoeders. Ze is getrouwd met Ruben en moeder van Julia en Boris.
Tekst: Jeannette Coppoolse
Beeld: Carla Manten, Aminda Fotografie
Dit interview is een ingekorte versie van het hele interview met Nelske, dat je in Elisabeth nr. 13 (2025) vindt. Wil je zelf voortaan ons magazine ontvangen? We hebben nu een mooie actie waarbij je bij een jaarabonnement gratis het boek ‘Tien vrouwen uit de Bijbel’ ontvangt, een geweldig inspirerend boek van Max Lucado en zijn dochter Jenna Lucado. Kijk hier bij onze aanbiedingen.
