In Elisabeth recenseert lezen én beoordelen lezers nieuwe titels. Ditmaal: Verlangen naar thuis – Ontdek de zeven sleutels in het verhaal van Jozef en kom thuis bij jezelf, van Lize Roest.
Over ‘Verlangen naar thuis’:
Door allerlei gevoelens of omstandigheden kun je soms het vertrouwen of de vreugde in je leven kwijtraken. In ‘Verlangen naar thuis’ neemt het verhaal van Jozef je mee op reis om thuis te komen in jezelf. Een plek waar je jezelf mag zijn en waar je God mag vinden. Een thuis waar je geliefd bent om wie je bent, en niet om wat je presteert.
Onderweg krijg je zeven sleutels aangereikt om nieuwe wegen van vreugde en vertrouwen te ontdekken. Door het schaduwkind én het zonnekind in jou te leren kennen en lief te hebben, krijg je zicht op hoe je patronen vanuit je onderbewustzijn kunt doorbreken. Een bemoedigend boek aan de hand van thema’s en relaties uit het leven van Jozef. Vooral de relatie tussen Jozef en zijn vader wordt prachtig verwoord en uitgediept.
Uitgever:
Ark Media, prijs: 20 euro
Onze recensenten:
Elisabeth Versluis & Daniëlle Feddes
Eerste indruk/vormgeving:
Elisabeth: Het boek heeft een mooie vormgeving.
Daniëlle: Uitnodigend. Op de kaft een zware, diepblauwe deur met een sierlijke koperen klink. De deur staat op een kier en door die kier straalt licht. Dit nodigt uit om verder te gaan, oftewel: om lekker te gaan lezen en op ontdekkingstocht te gaan!
Verhaallijn:
Elisabeth: We lezen in detail het levensverhaal van Jozef, hoe hij terugblikt op zijn leven. Ook de andere mensen in zijn leven vertellen over hun manier van leven, hoe zij in het leven staan en hoe zij tegen Jozef aankijken. Zij vertellen hun persoonlijke, soms intieme verhaal over relationele stress en liefde. Tussen deze verhalen door is Lizes reflectie verweven en de uitleg over ‘de zeven sleutels’. Uitvoerige uitleg hoe je Zonnekind en Schaduwkind van grote invloed zijn op de manier waarop je de bijbel leest, begrijpt en meevoelt ten gevolge van je eigen groei en bewustzijn.
Een fragment uit het boek:
Echt? Is het echt waar? Of droom ik opnieuw? Ze zijn vader gaan halen!
Ik ga mijn vader weer zien! Zou hij de reis overleven? Of zou bij hem, na
jaren in de waan van mijn dood te hebben verkeerd, het leven er al bijna uit
zijn? Hoe zouden de rouwjaren zich in hem hebben genesteld? Zou zijn baard
nog vol en grijs zijn of uitgedund door verdriet? Zullen de rimpels van zijn
gezicht mij toe fluisteren hoe hij heeft moeten lijden?
Wat verlang ik ernaar om zijn getaande huid weer te strelen. Zijn liefde
voor mij was als een nooit droogstaande bron. De herinnering is nog springlevend.
Zijn oogappel, dat was ik. Vaders liefde staat nog altijd in mijn hart
gegrift. Deze altijd stromende bron is in tijden van extreme droogte
nooit droog komen te staan. In de jaren die volgden, waarin ik steeds
weer verlaten werd, heb ik het zo nodig gehad om de herinnering aan
zijn liefde levend te houden. Ik kon de herinneringen zien, proeven en
ruiken, in de donkere hoeken van mijn eenzame bestaan, zo ver van
huis. Dan dwaalden mijn gedachten af naar de kleine Jozef. Spelend,
zittend en lerend van vaders liefde.
Gaan vaders gedachten ook terug naar de twee dromen die ik als kind
had, nu hij onderweg is naar Egypte? Mijn hemelse dromen werden
toentertijd door hem en mijn broers slecht ontvangen. Niemand
begreep ze, ikzelf net zomin. Hun afkeuring zei alles over hoe vruchtbaarde grond was geweest waarin ze het zaad van de haat hadden
laten ontkiemen. Ik was nog maar zeventien toen ze mij enmijn dromen niet meer konden verdragen.
Leesbaarheid:
Elisabeth: Zeer vlot leesbaar door de verhalende toon. Het boek leest als een historische roman.
Daniëlle: Sterke intro. Je wordt zo het verhaal ingetrokken. Lize heeft het leven van Jozef en de belangrijkste personages in zijn leven – zijn vader, moeder en broers, maar bijvoorbeeld ook Potifar en de vrouw van Potifar – prachtig en uitgebreid beschreven. Het boek leest als een trein, maar sommige stukken waren zo mooi en diepgaand, dat ik soms even ben ‘uitgestapt’ om ze nog een keer te lezen. Genieten dus!
Dit is mijn verwachting van het boek:
Elisabeth: Een uitdieping van de boekdelen waarin Jozef voorkomt, bemoediging tot contemplatie. Een soort lectio divina rondom één persoon of één bijbelboek.
Daniëlle: Verlangen naar Thuis, dat klinkt voor mij uitnodigend, liefdevol en warm, maar ook leerzaam. Want hoeveel mensen snakken niet naar een warm thuis? In hun gezin, hun familie of in de kerk? En hoe doe je dat dan, thuiskomen bij jezelf? Ik ben benieuwd naar die zeven sleutels uit de ondertitel.
Maakt dit boek die verwachting waar? Waarom wel of niet?
Elisabeth: Voor mij persoonlijk is dit niet waargemaakt. Waarschijnlijk ben ik niet de juiste lezeres. Ik ben meer theologisch ingesteld en heb minder belangstelling voor persoonlijke invulling van andere lezers. Hierdoor doe ik zeer waarschijnlijk het boek te kort.
Daniëlle: Ik vind het boek boven verwachting. De manier waarop Lize schrijft, getuigt van diep inzicht in wat mensen kan overkomen. Uit het leven van Jozef haalt ze prachtige lessen over hoe je kunt omgaan met moeilijke omstandigheden in je leven. God gebruikt moeilijkheden en diepe pijn om ons te vormen, zodat we steeds meer mogen worden wie we werkelijk zijn: kostbare en geliefde kinderen van Hem, bedoeld om in vrijheid te leven.
Dit valt me op aan het boek:
Elisabeth: De vrijheid waarmee de schrijfster persoonlijke invulling geeft aan de levensgeschiedenis, relationele uitwisselingen en emoties van heiligen en hun omgeving, zoals wij deze kennen uit de bijbel vind ik persoonlijk erg vrijelijk geuit. In tegenstelling tot de wens van de schrijfster om ook deze persoonlijke invulling te willen ervaren in de bijbel, ervaar ik persoonlijk juist géén aanmoediging tot dezelfde vrije verbeelding van historische figuren, bijbelse heiligen. Dit is een persoonlijke beleving en zal waarschijnlijk door veel andere lezers niet zo ervaren worden.
Daniëlle: Al lezend over Jozef herken je facetten en perioden uit je eigen leven, al ging dat misschien niet zo diep als bij Jozef: hij werd letterlijk verkocht door zijn broers en daardoor bij zijn familie weggerukt. Vervolgens werd hij in een vreemd land ook nog vals beschuldigd en belandde hij onschuldig in de gevangenis. Je zou denken: hoe kon hij ooit dealen met al deze tegenslagen? Maar Jozef hield vast aan God, in alle omstandigheden, en God was met hem was en zegende hem in alles. Het werd Jozefs persoonlijke leerschool om zich niet van buitenaf zijn innerlijke vrijheid te laten ontnemen. God schenkt ons door alles heen het goede vanuit de hemel. Het daagt je uit om te kiezen voor het goede in wat voor omstandigheden dan ook.
Dit spreekt me aan in het boek:
Elisabeth: Mooie vormgeving.
Daniëlle: Mooie, diepgaande zinnen en mooie metaforen. Bijvoorbeeld de zin op pag. 165: ‘De dubbel beladen tassen wogen niet op tegen de dubbel beladen harten’ (van de broers). Persoonlijk vind ik de geschiedenis van Jozef een van de mooiste verhalen in de Bijbel. Het thema: overleven door gebrokenheid heen, spreekt me ook aan, omdat we allemaal moeilijke omstandigheden meemaken in ons leven waar we mee om moeten leren gaan. Eigenlijk zegt Lize met dit boek: laat wat je meegemaakt hebt of meemaakt, niet je innerlijke vrijheid roven. God wil wat er fout ging in je leven veranderen in goud.
Wat ik ook mooi vind: Lize belicht de verschillende personages die een rol speelden in het leven van Jozef: wat er gebeurde in hun jeugd en wat hen gevormd heeft, en waarom ze (mede daardoor) doen en handelen zoals ze doen. Interessant en leerzaam om zo ook naar je eigen leven of dat van anderen te kijken. Werkelijk prachtig beschreven is ‘de ontknoping’ in hoofdstuk 7. Bij dit hoofdstuk in de Bijbel, waarin Jozef zich aan zijn broeders bekend maakt, kan ik het vaak niet drooghouden en dat geldt ook voor de meesterlijke manier waarop Lize deze gebeurtenis beschrijft.
Dit spreekt me minder aan:
Elisabeth: Constant de link leggen tussen het (Zonne/Schaduw)kind in ons en de vrijheid die het mag nemen tijdens het lezen van de Heilige Schrift. Zowel in termen van vreugde als in lijden. Voor mij klinkt deze benadering als een voorbijgaan aan de geestelijke vreugde die de bijbel geeft.
Daniëlle: De schrijfster gebruikt wel heel vaak de termen schaduwkind en zonnekind, bijvoorbeeld in de zin: ‘En hoe staat het met je zonnekind? Durf je daar nieuwsgierig naar te zijn? Voelt het zich vrij om zichzelf te laten zien?’ Of: ‘Hoe groot is de rol van het schaduwkind in jouw leven? Is dit kind altijd bezig om afwijzing te voorkomen om er zeker van te zijn dat het niet alleen komt te staan? Blijft het schaduwkind altijd snakken naar erkenning en goedkeuring, terwijl het zich nooit goed genoeg voelt?’ Persoonlijk zou ik hier kiezen voor een andere schrijfstijl, bijvoorbeeld: ‘Voel jij je vrij?’ in plaats van: ‘Voelt het kind in jou zich vrij?’. Door steeds te praten over het kind, maak je het tot iets van vroeger, waardoor het wat afstandelijker wordt.
Typeer het boek in 3 woorden/termen:
Elisabeth: kind – vrijheid – creatief woordgebruik
Daniëlle: innerlijke vrijheid en onbevangenheid temidden van diepe pijn
Dit wil ik verder nog kwijt:
Elisabeth: Het is een originele manier van schrijven die Lize Roest in ‘Verlangen naar thuis’ toont. Persoonlijk vind ik het meer een persoonlijke uitwerking van haar creatieve reflectie op een bijbelboek, dan dat dit in boekvorm de wereld ingaat als nieuwe techniek. Nogmaals: dit is echt mijn persoonlijke beleving van het boek, en menig lezer zal aangemoedigd worden de persoonlijke creatieve gedachten op heiligenlevens of bijbelse figuren los te laten. Persoonlijk meen ik dat de informatie en verhalen die middels de Heilige Geest in het Boek zijn gegeven voldoende zouden mogen zijn voor herhaalde reflectie, en we binnen die ontvangen woorden telkens weer nieuwe kleuren, geuren en smaken kunnen ontdekken. Tenslotte, wie oren heeft die hore. 😊
Geen sorry, geen liefde, geen medelijden…
Daniëlle: Pagina 46 vond ik een aangrijpend stuk: ‘Langzaam drong het tot mij door: ze hadden mij verkocht. Ze stuurden mij gewoon weg. Geen afscheid, geen traan, geen sorry, geen liefde, geen medelijden. Helemaal niets. Ze dachten alleen maar aan zichzelf en aan wat ze tekort kwamen. Dachten ze niet aan vader, of verwachtten ze zo zijn liefde te kopen? De dreun in mijn hart was als een pin die langdurig de grond in werd geslagen. Zo voelt het als je door je eigen broers verraden bent. Was er dan niemand die om mij gaf? Konden deze broers gewoon verder gaan met hun leven nu ze een stuk van het familiekleed hadden afgescheurd en verkocht?’ En dan, die ene zin, die vaak aan het eind herhaald wordt, waaruit blijkt dat dit alles in het plan van God paste: ‘God in de hemel, wat was er gebeurd als ze mij hadden gedood en ik geen onderkoning was geworden?’
Er staan nog veel meer prachtige stukken en zinnen in dit boek, maar ik raad je aan het boek zelf aan te schaffen en te lezen. Ik sluit af met wat Lize voorin mijn boek krabbelde: ‘Een gezegende reis en welkom thuis bij het lezen van mijn boek!’ Dit wens ik jou ook toe.
Lees meer boekrecensies en word lid van Elisabeth Leest, onze online boekenclub. Neem ook eens een kijkje op Royal Jongbloed. Daar staan nog meer mooie en interessante boeken. En ontvang je onze nieuwsbrief al? Hierin houden we je op de hoogte van nieuwe recensies en artikelen uit Elisabeth Magazine.
Wil je voortaan 2x per maand zelf ons prachtige magazine ontvangen? Neem dan nu een abonnement op Elisabeth Magazine. Of vraag eerst een proefabonnement aan.