fbpx
Home Column Pieter de Boer was ooit een kerkverlater

Pieter de Boer was ooit een kerkverlater

Nu heeft hij als enige in zijn gezin iets met de kerk

door Danielle Feddes
Pieter de Boer

Pieter de Boer was ooit een kerkverlater. Nu heeft hij als enige in zijn gezin iets met de kerk. Zijn vrouw en twee kinderen hebben niets met de kerk en het geloof in de God van de Bijbel. Toch heeft juist deze relatie met zijn gezin zijn geloof verdiept. Pieter: ,,Ik geloof  niet dat het Gods bedoeling is iedereen in de kerk te krijgen met het oog op hun eeuwige toekomst.”

Ooit was ik zelf een kerkverlater. Nadat ik een aantal jaren theologie had gestudeerd, kwam ik door omstandigheden in een geloofscrisis (of liever gezegd kerkcrisis), waardoor ik me uiteindelijk liet uitschrijven uit de gereformeerde kerk (vrijgemaakt) van Kampen. Ik voelde me niet meer veilig in de kerk en de weg naar buiten voelde als een enorme bevrijding.

Ons leven ging buiten de kerk om verder

In die tijd leerde ik ook mijn vrouw – niet opgegroeid in een kerk – kennen met wie ik ging samenwonen. Binnen een jaar voltrok zich een proces dat voelde als een diepe scheur in mijn sociale en spirituele bestaan: buiten de kerk om ging ons leven verder. We trouwden en kregen twee kinderen, beiden nooit gedoopt. Tot ik twintig jaar later weer een kerk opzocht en me er welkom voelde. De preken en het zingen kon ik ervaren als thuiskomen. Nu ben ik van ons gezin de enige die is gedoopt en iets heeft met de kerk en het geloof in de God van de Bijbel.

De rol van de kerk

Soms heb ik nog last van de vroeger geleerde overtuiging dat mensen die niet geloven of niet naar de kerk gaan, een probleem hebben. Zo voelde ik verdriet als ik zag dat kinderen werden gedoopt en ik dacht aan onze eigen kinderen. Maar gelukkig werd die overtuiging steeds minder en ben ik erachter gekomen dat dit geen goede overtuiging is. Ik geloof niet dat het Gods bedoeling is iedereen in de kerk te krijgen met het oog op hun eeuwige toekomst. God is liefde, Hij wil dat mensen van die liefde weten. En daarin heeft de kerk een belangrijke rol: die boodschap uitdragen, zodat deze wereld meer en meer een wereld van vrede en gerechtigheid wordt. Hij komt op voor de zwakkere, en zo wil Hij ook dat wij daarvoor opkomen.

Ik voelde verdriet als andere kinderen werden gedoopt

Daarmee is en blijft de rol van de kerk en haar leden van essentieel belang in deze wereld; het is een beweging die het waard is om je bij aan te sluiten, ‘tot heil des volks’. Maar als onze kinderen ervoor kiezen dit op een andere manier in te vullen, vindt God dit, zo is míjn overtuiging, helemaal geen probleem. Als ik eerlijk ben, heeft juist deze relatie met mijn gezin mijn geloof verdiept.

Tekst: Pieter de Boer

Beeld: Unsplash, Priscilla du Preez

Lees ook: Zullen we elkaar later weer zien?

Wil je op deze column reageren? Stuur dan een mail naar: redactie@elisabethmagazine.nl.

Elisabeth Magazine verschijnt twee keer per maand met verrassende thema’s en onderwerpen. We gaan in op actuele geloofs- en levensvragen aan de hand van interviews, columns, gedichten, recensies en overdenkingen. Ken je ons al? Probeer de Elisabeth 6 keer op proef of sluit gelijk een abonnement af, en ontvang 23 keer per jaar ons prachtige magazine.

De Paas- en Pinkstereditie is nu verkrijgbaar! Deel de Elisabeth uit in jouw buurt of aan vrienden en familie.

 

 

Copyright © Royal Jongbloed All Rights Reserved