In Elisabeth recenseert lezen én beoordelen lezers nieuwe titels. Ditmaal: Herstel na trauma – (Opnieuw) een veilig huis voor je ziel’ van Marion Lutke.
Over Herstel na trauma:
Tussen de 52% en de 81% van alle Nederlanders maakt in zijn of haar leven ooit een verschrikkelijke gebeurtenis mee. Wat betekent het voor je als je zo’n schokkende situatie één of soms zelfs meerdere keren meemaakt? Wat zijn de gevolgen van een traumatische ervaring en hoe is het om met trauma te moeten leven?
Deze onderwerpen worden in dit vierde boek van Marion Lutke helder beschreven. De focus ligt echter op het belangrijkste: herstellen van trauma. Hoe kun je weer vertrouwen in jezelf en andere mensen gaan ervaren en opnieuw of voor de eerste keer gaan leven in plaats van overleven? Ook in dit boek van Marion Lutke lees je weer veel praktische vragen, bemoedigingen en handvatten die het persoonlijk maken, zodat het je echt verder helpt.
‘Reikhalzend kijk ik uit naar dit vierde boek van Marion. De vorige drie boeken heb ik allemaal in één adem uitgelezen. Het lezen ervan en de coaching bij Marion hebben mijn leven voorgoed veranderd. Ik voel me weer vrij en in verbinding met mezelf en anderen.’– een cliënt.
Over de auteur:
Marion Lutke is bekend als presentator en programmamaker en van human interest programma’s bij de Evangelische Omroep. Ook is ze al jaren coach en trainer in haar eigen bedrijf. Ze helpt mensen met het vinden van richting in hun leven en bij het herstellen van trauma’s. Over dit laatste onderwerp heeft ze dit boek als praktisch hulpmiddel geschreven.
Uitgever:
Sestra
Prijs:
€ 17,99
Eerste indruk/vormgeving:
Mooie omslag en mooi binnenwerk. Echt weer zo’n prachtig uitziend en mooi vormgegeven boek van Marion Lutke!
Verhaallijn:
Meer dan de helft van de mensen maakt in zijn of haar leven een schokkende situatie mee. In Marions praktijk komen veel mensen die ernstige dingen hebben meegemaakt, soms als kind en soms ook in hun volwassen leven. Deze gebeurtenissen hebben zoveel impact, dat hun dagelijks leven echt overleven is geworden, met alle pijn en moeiten die daarbij horen. Vaak weten ze niet waardoor dat komt, maar blijken gebeurtenissen uit het verleden de aanleiding te zijn waardoor ze in een negatieve spiraal terechtkomen. Ze hebben de nare gebeurtenis ‘geparkeerd’ en gaan verder met leven, maar lopen dan uiteindelijk vast, doordat het gevoel soms ineens weer ‘getriggerd’ wordt (hoofdstuk 8) en de herinnering weer bovenkomt, met als gevolg angst, boosheid of frustratie.
Dit patroon kan je jarenlang gevangen houden en daardoor kunnen mensen zich ook ongelofelijk eenzaam voelen. Het is zelfs mogelijk dat hierdoor weer nieuwe trauma’s ontstaan. Dat kan ertoe leiden dat je je steeds meer terugtrekt, je steeds verder isoleert en dat er meer psychologische problemen en allerlei ziektes bij je ontstaan (pag. 38). Het is dus goed om te werken aan herstel.
Dit boek gaat in op de gevolgen van een traumatische ervaring en hoe het is om met een trauma te moeten leven. De focus ligt op herstel: hoe kun je weer vertrouwen krijgen in jezelf en in andere mensen en opnieuw of voor de eerste keer gaan leven in plaats van overleven? Zo leer je nieuwe copingsstrategieën, manieren om op lastige situaties te reageren.
Leesbaarheid:
Duidelijk en helder. Leest vlot weg.
Dit is mijn verwachting van het boek:
Het lijkt me een interessant boek om te zien wat trauma met iemand doet en hoe je hier mee om kunt gaan wanneer je zelf een of meerdere traumatische situaties hebt meegemaakt. En wie heeft dat niet?
Maakt dit boek die verwachting waar? Waarom wel of niet?
Ja, voor een groot deel wel. In 10 hoofdstukken behandelt Marion thema’s als: ‘Wat is trauma en hoe ontstaat het?’ ‘Wat doet trauma in je lichaam?’ ‘Leven met trauma.’ ‘De weg naar herstel en de valkuilen.’ ‘Verbinding met jezelf en verbinding met anderen.’ Ze gebruikt hiervoor ook voorbeelden van haar cliënten en uit haar eigen leven, wat zorgt voor herkenning. Wat ik mis is of er ook een gradatie in trauma’s is. Wanneer is iets gewoon een nare ervaring en wanneer is het een trauma? Wat de een een trauma noemt, hoeft voor de ander niet zo te zijn. Misschien omdat sommigen er beter mee omgaan, of eerder met anderen gaan praten, waardoor er eerder herstel kan plaatsvinden?
Dit valt me op aan het boek:
Het boek ziet er mooi uit en het leest makkelijk weg. Dit boek kan een eerste kennismaking zijn met het onderwerp trauma en de weg naar herstel. Het gaat niet heel diep, maar stipt wel de belangrijkste dingen aan. De voorbeelden uit de praktijk maken het herkenbaar en praktisch. Wat me opvalt, is dat Marion vooral mensen aanhaalt die moeite hebben of hadden om over hun trauma te praten. Ze zegt dat veel mensen nare dingen willen wegstoppen, maar er zijn volgens mij ook veel mensen die er juist over willen praten, om het op die manier te verwerken en een plek te geven. Dat maakt de gebeurtenis an sich niet minder traumatisch, alleen deze mensen nemen eerder zelf het roer in handen om aan hun herstel te werken. Wat niet wil zeggen, dat dat altijd lukt en dat zij later niet vastlopen. Ik mis daarom de voorbeelden van mensen die zo in elkaar zitten. Het lijkt er nu een beetje op of alleen mensen die er niet over kunnen praten en daardoor vastlopen, een trauma kunnen hebben.
Dit spreekt me aan in het boek:
Het is een heel positief boek. Wat ik zo knap vind aan de boeken van Marion is dat ze op zo’n eenvoudige en toegankelijke manier geschreven zijn, terwijl het best lastige onderwerpen zijn die ze behandelt. Wat ik heel mooi vind, is dat ze hoop en perspectief biedt aan mensen die verschrikkelijke gebeurtenissen hebben meegemaakt. God heeft allerlei mogelijkheden in ons gelegd om te ontwikkelen. Ondanks de gebrokenheid in de wereld, mogen we verder met God, met de wetenschap dat Hij ons wil helpen. Sommige mensen ontdekken juist door traumatische ervaringen wie ze echt zijn en wie God voor hen is. Als ze gaandeweg weer loskomen van hun trauma, kan er weer levensvreugde en blijdschap komen.
Dit spreekt me minder aan:
Wat mij betreft mogen de lange (lege) invulpagina’s bij de schrijfpagina’s in het boek wel wat minder. Persoonlijk voel ik niet de behoefte om in het boek te schrijven. Dit kun je ook in een schrift of notitieblok doen. Een beetje jammer van de ruimte. Nog een klein punt: Onderaan op pagina 135 heeft Marion het over een ademhalingsoefening die bij de opdrachten aan het eind van het hoofdstuk zou staan. Alleen die vind ik daar niet terug.
Typeer het boek in 3 woorden:
Trauma – Bemoediging – Herstel
Dit wil ik verder nog kwijt:
Al met al een heel goed geschreven boek, waar hopelijk veel mensen steun uit kunnen halen en hoop uit kunnen putten. Ik zie uit naar de volgende boeken van Marion, die ongetwijfeld zullen volgen!
Tekst: Daniëlle Feddes
Beeld: Jongbloed Media
Lees ook deze recensies over boeken van Marion: Van huis uit en Durf te gaan!
Lees meer boekrecensies en word lid van Elisabeth Leest, onze online boekenclub. Neem ook eens een kijkje op Royal Jongbloed. Daar staan nog meer mooie en interessante boeken. In onze nieuwsbrief houden we je op de hoogte van nieuwe recensies en artikelen uit Elisabeth Magazine.
Wil je voortaan 2x per maand zelf ons prachtige magazine ontvangen? Neem dan nu een abonnement op Elisabeth Magazine, of vraag een proefabonnement aan.