Gerda Hiemstra (57) uit Ureterp maakt en verkoopt kleurboeken voor mensen met dementie. De kleurplaten zijn eenvoudig en zorgen voor herkenning. ,,Mijn tante zag de Gouden Koets en zei: ‘O, daar heb ik ook in gezeten.’ Dat was natuurlijk niet zo, maar je hebt ineens wel een heel ander gesprek.”
Ze groeide op in een gelovig en muzikaal gezin in Emmen als een van zeven kinderen. Gerda: ,,Ik heb heel erg genoten van de gezelligheid: samen zingen, muziek maken en bijbellezen. Maar ik dacht ook vaak: ik ben slechts een van de velen in dit grote gezin. Ik keek bewonderend op tegen mijn oudere broers en zussen die al studeerden.
Ik was altijd bezig met projecten; het ging mij vooral om het ontdekken van de materialen
Achter ons huis was een soort bos, met zand en bomen, waar we speelden. Ik was een stoer buitenmeisje en klom graag in bomen. Verder hield ik van handwerken en mooie dingen maken. Ik was altijd bezig met projecten, alleen ik maakte ze bijna nooit af. Het ging mij vooral om het ontdekken van de materialen.
Knaloranje Volkswagenbusje
We gingen elke herfstvakantie naar Zuid-Duitsland, in zo’n knaloranje Volkswagenbusje. Via onze kerkelijke gemeente hadden we contact met een boerenfamilie daar. Ons gezin hielp mee de oogst binnenhalen: druiven, appels en peren. Dan mochten we achter op de kar naar het land en met z’n allen plukken en rapen. Fantastisch!
De creatieve vakken vond ik leuk, maar juf-zijn lag me niet
Uit een beroepentest kwam creatieve therapie naar voren. Ik kon in die tijd nog net vanuit de mavo naar de klos (kleuterleidstersopleidingsschool); later werd dat de pabo. Ik dacht: laat ik dat dan maar doen. Maar ik wist al dat ik geen juf zou worden. De creatieve vakken vond ik leuk, maar juf-zijn lag me niet. Ik houd van kinderen, maar dan een-op-een of in een kleine groep.
Illustraties bij christelijk jeugdtijdschrift
Ik maakte al illustraties voor een christelijk jeugdtijdschrift en voor schoolmethoden. Ook maakte ik kleurplaten voor mijn zus, die een kinderclub aan huis had. Mijn broer heeft een uitgeverij en vroeg mij om christelijke kleurboekjes te maken.
De kleurplaten voor mensen met dementie waren veel te kinderachtig
Toen een tante van mijn man dementie kreeg en hier in het verzorgingshuis terechtkwam, zag ik dat er geen geschikt materiaal was voor deze mensen. Ze kregen wel kleurplaten, maar dan bijvoorbeeld van Nijntje. Veel te kinderachtig en niet met respect voor hun leeftijd. Of de platen waren juist te moeilijk, omdat ze zo priegelig waren. In 2013 maakte ik een map met verschillende kleurplaten en testte wat goed werkte. Bijvoorbeeld dikkere lijnen en herkenbare thema’s als de jaren vijftig, zestig en het koningshuis.
Kleurplaten die herkenning oproepen
Ik krijg positieve reacties vanuit de tehuizen en van kinderen die het hun ouders aanbieden. De combinatie van Kleur & Vertel, zoals de serie kleurboeken heet, is heel bijzonder. De kleurplaten roepen herkenning en herinnering op. Ook is het een leuke bezigheid en afleiding.
Als ik net zo als een ander moet zijn, had God mij wel anders gemaakt
Vroeger dacht ik dat ik net zo moest zijn als anderen. Ik deed altijd mijn best om erbij te horen. In onze vorige gemeente, de Vergadering van Gelovigen, was ik heel actief. Het was voor mij wel een proces om mijn identiteit te vinden in Christus. Door een vrouwengroep en door veel te lezen ontdekte ik: als ik net zo als een ander moet zijn, had God mij wel anders gemaakt. Een keer stuurde ik een kaartje naar iemand met de tekst: ‘De Here is mijn kracht’. En ineens dacht ik: maar wanneer is Hij dan mijn kracht geweest? Toen kwam dat besef: Hij leeft in mij, Hij doet het werk en ik mag gewoon zijn wie ik ben.
Kleur durven kiezen
In coronatijd zijn we gaan zwabberen. Wij waren veranderd en onze oude gemeente was ook veranderd. Wij hadden het verlangen om in onze woonplaats betrokken te zijn, dus we zijn hier bij de gereformeerde kerk gaan kijken. We hadden al goede contacten in het dorp omdat mijn man directeur is van de basisschool, maar het voelde toch als een hoge drempel waar ik overheen moest. Ik dacht: je stapt andermans familie binnen. Maar eenmaal binnen voelde het als thuiskomen. We werden gelijk opgenomen.
Ieder mens houdt je een spiegel voor
Verrassend en beschamend hoe je vanuit je eigen religieuze achtergrond een vooroordeel kunt hebben over gelovigen in andere kerken. Telkens merk ik dat ik in een leerproces zit: ieder mens houdt je een spiegel voor. Ik vind het prachtig wat de mensen hier laten zien. Ze zijn warm en betrokken en durven een eigen kleur te kiezen. Er is veel ruimte om verschillend te denken, dat mag gewoon. Juist die veelkleurigheid is zo mooi. Als je de basis maar niet loslaat: dat de Here Jezus je bij God kan brengen en dat je je naaste liefhebt als jezelf.”
Gerda Hiemstra-Oudenampsen is getrouwd met Otto. Ze hebben vier zoons, twee schoondochters en twee kleinkinderen. Gerda startte in 2013 haar bedrijf Atelier Gerda Hiemstra. Sinds een aantal jaren werkt ze ook als activiteitenbegeleider bij Atelier De Weefplaats. Meer informatie over Kleur & Vertel vind je op gerdahiemstra.nl
Tekst: Daniëlle Feddes
Beeld: Henrieke van Assen
Dit Levensverhaal vind je in Elisabeth Magazine No 4-2024. Wil je zelf graag de Elisabeth ontvangen en elke veertien dagen een blad boordevol kleurrijke en interessante geloofsopbouwende verhalen en gedichten lezen? Klik dan hier voor een (proef)abonnement. Of abonneer je op onze nieuwsbrief.
