Ze heeft er alweer een aantal beurzen op zitten: de Lente-fair in Rotterdam, de Libelle Zomerweek in Haarlemmermeer en beurs Vrouw in Leeuwarden. Emke werkt in de Bijbelstand op diverse consumentenbeurzen en heeft de hele dag boeiende gesprekken met bezoekers die langs de stand lopen. De gesprekken gaan niet over zomergarderobes, de nieuwste trends of exotische hapjes, maar over God. En dat blijft elke keer weer een uitdaging: ,,Dat mensen God bewust afwijzen, went nooit maar raakt me altijd.’’
Emke groeide op in Zuid-Limburg, in een gezin met Godvrezende, liefhebbende ouders. Ze is nummer 3 in een rij van 6 kinderen. Ze bezochten als gezin een behoudende geloofsgemeenschap waar Emke veel liefde voor Gods Woord meekreeg. ,,De hele opvoeding stond in het teken van de Bijbel. Dat is mooi en bijzonder. Toch kunnen er, ondanks alle opgebouwde kennis, dingen scheefgroeien in je gedachten. Ik heb bijvoorbeeld vaak gedacht dat God streng is en dat ik alles moet doen om Hem tevreden te stellen. Maar Hij heeft veel momenten in mijn leven gebruikt om mij te laten zien dat Hij anders is. Zo heb ik Zijn Vaderhart ontdekt.’’
Als kind wilde ze graag verloskundige worden. ,,Ik had tegen God gezegd dat ik beschikbaar wilde zijn om voor Hem in de zending te werken. Ik had daar zelf wat voorwaarden tegenover gezet: Hij mocht voor mij een land kiezen waar Hij me naartoe zou zenden. Hij had alle vrijheid, zeg maar. Maar tot mijn stomme verbazing werd ik uitgeloot voor de opleiding. Ik moest op een pijnlijke manier leren dat God geen deals sluit.’’
Geen pasklare antwoorden
Ze trouwde, kreeg kinderen en was volop bezig met haar gezin. ,,Op een gegeven moment vroeg ik: ‘Heer, wat kan ik doen?’ Het leek me wel gaaf om voor een groep vrouwen te spreken, want praten ging mij wel gemakkelijk af. Toen ik een keer meewerkte als vrijwilliger in de Bijbelstand, kwam er iemand tot geloof. Ik was diep ontroerd door deze ‘wedergeboorte’. God heeft toch nog iets gedaan met mijn eerdere verlangen, dacht ik. Hij heeft mij alsnog gebruikt als ‘verloskundige’.’’
Haar gave om te spreken kwam op de Bijbelstand ook goed van pas. Emke: ,,Alleen niet voor een groep gelovige zusters die al bekend zijn met de Bijbel, maar voor mensen van allerlei leeftijden en achtergronden die mijn boodschap eigenlijk helemaal niet willen horen. Die over het algemeen níet met mij willen praten over God. De kunst is dan toch in gesprek te raken. Ik vond dat een behoorlijke uitdaging.’’
Ondanks haar vlotte babbel – die best handig was in de tijd dat ze als telemarketeer werkte – stond ze op de beurs soms met de mond vol tanden. ,,Eenmaal in gesprek met bezoekers viel het vaak niet mee om antwoorden te geven op de diepe vragen die mensen hebben. Er is zoveel nood in de wereld en sommige mensen hebben zulke vreselijke dingen meegemaakt. Daar zijn geen pasklare antwoorden op te geven.’’
Kleur en inhoud
Ze heeft veel geleerd van de evangelist Jaap Noorlander, van wie ze het werk heeft overgenomen. ,,Niet alleen over hoe ik met nog-niet-gelovigen in gesprek kan gaan, maar ook om na te denken over wat het voor mijzelf betekent vertrouwelijk met God om te gaan. Het is mooi om zo’n levend voorbeeld te hebben aan wie je je vragen kunt stellen en waar je eerlijke feedback van krijgt.’’
Wat betekent geloven voor haarzelf? ,,Geloven is voor mij met en voor Jezus leven. Hij geeft kleur en inhoud aan mijn dagelijks leven. Het klinkt misschien cliché, maar God is de reden dat ik besta. Ik geloof dat ik geschapen ben om voor en met Hem te leven. Dat geeft mijn leven zin. Ik wil graag ten volle leven en samen met God optrekken. Net als in een huwelijk: je bespreekt alles met elkaar en je volgt de ander in wat hij of zij fijn vindt.’’
Spreken met God doet ze de hele dag door. ,,Ik bid in de auto, op de fiets, of als ik de was ophang’’, zegt ze lachend. Ze praat het liefst hardop met God. ,,Dat maakt het voor mij concreter. Anders dwaal ik al gauw af met mijn gedachten. En omdat God altijd bij mij is, kan ik ook overal en de hele dag door met Hem praten.’’
Een engel met veel licht en geluid
Toen het werk op de beurs een tijd stillag door corona, heeft ze een bakfiets aangeschaft. Daar rijdt ze mee door de omgeving om mensen te ontmoeten en met hen het evangelie te delen. Gelukkig kon ze dit voorjaar ook haar vertrouwde werk op de beurs weer oppakken na 2 jaar coronatijd. ,,Al snel stroomde de agenda weer vol en voelde het weer heel vertrouwd: Het praktische werk rond alle beursvoorbereiding, het samenwerken met vrijwilligers in de stand en het geven van trainingen voor de medewerkers.’’
Wat ze het leukste aspect aan haar werk vindt? ,,Ik geniet enorm van de uitdaging om het gesprek aan te gaan met de verschillende bezoekers. De Heilige Geest helpt mij bij dit werk en Hij kan ook het hart van de ander zacht maken. Toch heb ik vaak gedacht: Heer, kunt U niet een engel sturen met veel licht en geluid, om mensen naar de stand te trekken? Dat zou het zoveel aantrekkelijker maken. Maar Hij wil door mij heen werken. We worden in de Bijbel niet voor niets Gods medearbeiders genoemd.’’
Ieder mens is kostbaar voor God
Andere christenen zeggen vaak dat ze haar heel dapper vinden, maar zo voelt Emke dat helemaal niet. ,,Ik doe gewoon wat God van mij vraagt en Hij helpt mij.’’ Mensen die Jezus nog niet kennen zijn vaak nieuwsgierig naar haar doelstellingen. ,,Ik sta niet in de Bijbelstand om Bijbels te verkopen, zeg ik dan, maar mijn dag is al geslaagd als ik één iemand heb kunnen vertellen dat hij of zij kostbaar is voor God.’’
Ze maakt geregeld mee dat mensen niets (meer) van het geloof moeten weten. Wat doet ze als iemand het geloof kwijt is of afwijst? ,,Ik ben dan vooral benieuwd wat de ander daarmee bedoelt en probeer open vragen te stellen: waar denkt de ander aan bij ‘het geloof’, wat is er gebeurd in zijn of haar leven en waardoor is iemand het geloof in God kwijt geraakt? Het ontroert mij elke keer weer als ik een ontmoeting mag hebben waarbij de ander zich veilig voelt om zijn of haar vragen te stellen en ik het evangelie mag delen.’’
Dat was vroeger wel anders. Emke groeide op in een omgeving waar ze meestal de enige was die gelovig was. ,,Ik ben vaak gepest en als kinderen stonden wij meestal alleen op school en in de wijk waar wij woonden. Die afwijzing heeft een behoorlijke impact op mijn leven gehad. Mensen die je eigenlijk niet kennen, hebben een oordeel over je dat niet klopt. En dat terwijl je de kans niet krijgt om te laten zien wie je echt bent. Het geeft misschien een heel, heel kleine indruk van de afwijzing die God moet voelen.’’
God dendert niet je leven binnen
Veel mensen zeggen nog wel ‘ergens’ in te geloven, maar het komt ook voor dat mensen God echt afwijzen. ,,Het verdriet dat ik voel als mensen Gods liefde bewust afwijzen, went nooit. Wij mensen vinden het al lastig vinden om afgewezen te worden, maar hoe moet het voor God voelen dat Zijn schepselen Hem afwijzen? Afwijzing van God is eigenlijk zo absurd en onterecht. Dat raakt me altijd. Tegelijkertijd besef ik dat de Here Jezus ook voor die mensen aan het kruis stierf. Daarom voel ik geen boosheid, maar wel verdriet.’’
Wat is volgens haar de reden dat mensen God afwijzen? ,,Ze weten niet Wie God is. Uiteindelijk is het ons egoïsme dat ons in de weg zit. We willen zelf de controle houden over ons leven, zelf alles regelen. Maar geloven is vertrouwen. Je leven uit handen geven en weten dat je het zelf niet kunt. Jezelf als het ware failliet verklaren. God dendert niet je leven binnen, maar als je Hem leert kennen, vraagt Hij je op een gegeven moment Hem te vertrouwen. We willen God graag begrijpen, maar we moeten Hem ook de kans geven om Zichzelf te laten zien. Dan ontdek je dat Hij niet ons begrip, maar ons vertrouwen vraagt.’’
Hij had ons ook de rug toe kunnen keren
Dat mensen God afwijzen, terwijl ze Hem juist zo nodig hebben en niet zonder Hem kunnen leven, maakt het heel wrang, vindt Emke. ,,Ik vind het heel kwetsbaar van God dat Hij ons een vrije wil gegeven heeft. Hij had ook robots van ons kunnen maken die Hem automatisch volgen, maar dat heeft Hij niet gedaan. Toen Richard mij ten huwelijk vroeg, kon ik ja of nee zeggen. Ik had een keuze. Ik had ook niks kunnen zeggen, maar dat zou natuurlijk heel raar zijn. Zo is het ook bij God. Hij heeft ons lief en vraagt van ons een keuze om die liefde te beantwoorden. Als je dan niks zegt, is dat best raar.’’
,,Veel mensen beseffen dat niet, maar het heeft wel degelijk consequenties als je niet kiest. In deze wereld zijn we zonder God zonder hoop. Een vrouw zei eens tegen mij: ‘Ik geloof niet in een God die mensen straft’. Maar op die plek zonder hoop zijn we al. God had ons niet hoeven redden. Hij had ons ook de rug toe kunnen keren. Mensen die zich afgewezen voelen, doen dat vaak wel, maar gelukkig heeft God dat bij ons niet gedaan. Het heeft Hem juist in beweging gezet: Hij heeft Zijn zoon Jezus naar de aarde gestuurd. Dat motiveert mij ook om in beweging te komen en het gesprek aan te gaan, om te horen wat er in de ander leeft.’’
De waarheid is een Persoon
Soms ziet Emke, nog voordat iemand iets zegt, dat ze een christen tegenover zich heeft. ,,Een gelovige straalt vaak rust en vrede uit. Een nog-niet-gelovige leeft meestal voor zichzelf, maar een christen als het goed is niet. Ik vind het prachtig als dat verschil zichtbaar is. Ik zie ook genoeg nog-niet-gelovigen die tevreden zijn met hun leven. Maar wat ik bij hen mis is de blijdschap van God.’’
Welke tips heeft Emke om mensen die God nog niet kennen te bereiken met het evangelie? ,,Haha, hoeveel pagina’s heb je hiervoor ingeruimd?’’, vraagt ze lachend. ,,Maar ik heb er wel een paar: Laat je boodschap los, en stel open vragen. Kijk naar de ander, verdiep je in zijn of haar gedachten. En onthoud altijd: de waarheid is geen kloppend verhaal, maar een Persoon met een kloppend hart. Breng de ander bij Jezus!’’
Emke (40) is getrouwd met Richard, ze woont in Alphen aan den Rijn en is moeder van 3 kinderen van 16, 18 en 20. Ze geniet van het contact met medegelovigen en van het spreken en bidden met vriendinnen. ,,Bij hen kan ik altijd mijzelf zijn, dat is kostbaar.’’ Ook houdt ze van een stevige (bijbel)studie. Om lichamelijk fit te blijven gaat ze soms wandelen en daarnaast is ze regelmatig op haar bakfiets te vinden. ,,Maar mijn kaakspieren zijn het best getraind’’, zegt ze grinnikend . Haar favoriete uitspraak is er een van Jezus, uit Lukas 6, waar Hij zegt: ‘Waar het hart vol van is, daarvan spreekt de mond.’ Over 5 of 10 jaar hoopt ze dat we allemaal bij Jezus zijn, ,,maar als Hij nog niet gekomen is, dan hoop ik gewoon trouw aan het werk te zijn in datgene wat Hij mij te doen heeft gegeven.’’ Emke werkt op de Bijbelstand.
Tekst: Daniëlle Feddes
Beeld: Marjolijn Schreuder
Lees ook: De spirituele zoektocht van Pieter de Boer
Maak voordelig kennis met ons Magazine. Neem een Proefabonnement 6 nummers voor € 12,- of kijk op onze Abonneeactie en geniet voortaan elke 2 weken van Elisabeth bij jou thuis.
