fbpx
Home Thema'sGezondheid Cardioloog Harriette Verwey: ‘Werk met je talenten, niet met je ellebogen’

Cardioloog Harriette Verwey: ‘Werk met je talenten, niet met je ellebogen’

door Maaike Sloetjes

Na haar pensionering droeg cardioloog Harriette Verwey haar lessen aan de weekendklas van kansarme kinderen over aan collega’s, want ze kon de kinderen niet meer meenemen naar het ziekenhuis. Maar dat betekent zeker niet dat ze zich verveelt.

,,Ik geef nu lezingen voor jongeren, young professionals en topvrouwen. Niet als coach, meer als iemand die hen helpt in hun kracht te staan. Gewoon, door te vertellen hoe ik geland ben in mijn leven en vooral hoe mijn geloof in God mij geholpen heeft. Hoe ik mijn leven met Hem deel en hoe Hij mij altijd heeft geleid. Dat is mijn richtsnoer en helpt me om integer te zijn.”

Je vader en moeder leefden je dat voor…

,,Mijn ouders zijn voor mij altijd voorbeelden van eerlijkheid en integriteit geweest. Mijn moeder was rooms-katholiek, mijn vader van de evangelische broedergemeente, van beide kanten kreeg ik Godsbesef mee. Ze legden de nadruk op rentmeesterschap. Werk met je talenten – niet met je ellebogen. Kan je werk beter? Doe dat dan. Had ik een zes voor een proefwerk, dan vroeg mijn vader of dit het maximaal haalbare was. Het ging hem niet om het cijfer, maar om mijn inzet. Had ik mijn best gedaan, dan was het goed. Maar had ik er met de pet naar gegooid, dan zei hij dat ik me de volgende keer beter moest voorbereiden. Mijn ouders leerden me om niet onder mijn capaciteiten te werken. Zo heb ik ook altijd de best mogelijke dokter voor elke patiënt willen zijn.”

Had je in je werk veel te maken met discriminatie? Je vertelde ooit dat je bet-betovergrootvader vrijkwam uit slavernij en dat je tot de vijfde vrije generatie behoort. Toch is er nog steeds sprake van veel ongelijke kansen.

,,Ik heb veertig jaar als zwarte vrouw rondgelopen in een academische wereld vol witte mannen. Dat is een wereld waarin je als vrouw toch al wel je mannetje moet staan. Maar ik heb altijd veel respect gekregen en was me niet bewust van enige discriminatie. Ik ben zelf altijd duidelijk geweest in wat ik zei en deed, maar probeerde niet op de persoon te spelen. Ach, mensen roepen wel vaker iets negatiefs, elke gek heeft z’n gebrek, zeg ik dan. Ik heb geen tijd en zin om me overal iets van aan te trekken. Als je door een botte opmerking op iemands tenen staat, kun je toch gewoon je excuses maken en het uitpraten? Dat doe ik zelf ook. Maar als het gaat om principiële zaken, is het belangrijk om je te verschansen in God, dicht bij Hem én dicht bij jezelf te blijven, authentiek te zijn. Mensen die iemand bewust buitensluiten of benadelen, worden gedreven door diepere dingen: ons gevecht is niet tegen vlees en bloed, maar tegen de geestelijke machten. De slavernij was en is natuurlijk absoluut mensonterend, ik vind zeker dat dat erkend moet worden en dat excuses op hun plaats zijn. Maar ik ga mijn witte medemensen van nu niet persoonlijk afrekenen op dat verleden.”

Waar maak je je zorgen over?

,,Er is een enorme vooruitgang in de medische wetenschap, er kan steeds meer. Artificial intelligence,opereren met robots, DNA modificeren… Soms kijk ik er met schrik naar, want waar blijft het menselijke aspect? We kunnen onvoorstelbare dingen, maar in hoeverre willen we op de stoel van God gaan zitten? Ik ben nuchter en praktisch hoor, dus ik vind zeker dat je naar de dokter moet bij problemen en dat je goede medische hulp moet krijgen, God heeft ons gezonde verstand uitgevonden. Maar vraag je als dokter wel af: hoever mag ik gaan? Moet ik deze ingreep nog doen? Je handelen mag er nooit toe leiden dat iemand onnodig lijdt. En ‘niet behandelen’ is net zo goed een vorm van behandelen: je bent er als dokter ook om patiënten te beschermen tegen onverstandige keuzes.”

Je werd na je moeders overlijden voogd van je zusje en betaalde haar studie en die van je jongere broers. Je zei in een interview dat je geen partner wilde belasten met de zorg voor je familie. Ben je daarom vrijgezel gebleven?

,,Nee, dat is geen bewuste keuze, het liep gewoon zo. Ik ben verliefd geweest op een man met wie ik zou trouwen, maar tijdens de ondertrouw ontdekte ik dat hij over veel dingen in zijn leven had gelogen. Ik had toen al een hoge functie en hij probeerde blijkbaar indruk op me te maken door leugens. Toen heb ik de bruiloft afgelast. Dit was geen basis voor een huwelijk. Overigens ben ik zeker niet eenzaam, ik voel me geliefd, door God en door de mensen om me heen, en ik heb een heel mooi leven.” Lachend: ,,Maar ik wil niet als vrijgezel naar de hemel hoor. Mijn Boaz of partner komt er echt aan.”

Hoe kijk je tot nu toe terug op je eigen leven?

,,Bij alles gaat het om de balans. Ik voel me bevoorrecht, heb veel mogen doen en heb onderscheidingen gekregen. Maar daar ging het me niet om. Het belangrijkste was altijd de vraag of ik op de bestemming kwam die God voor mij had uitgekozen. Daarom heb ik me bij het nemen van belangrijke beslissingen altijd gehouden aan het advies dat ik als student van mijn toenmalige voorganger kreeg. Hij zei: ‘Bid ervoor en als je er vrede over krijgt, doe het dan. Blijf je je onrustig voelen? Doe het dan niet.’ Later heb ik daaraan de vraag toegevoegd: ‘Zou ik het over vijf jaar nog doen?’ Op die manier heb ik altijd mijn beslissingen genomen, in gebed.”

Wat zijn je toekomstplannen?

,,Ik doe wat mijn hand vindt om te doen. Het leven kent meer seizoenen, dus ik focus op wat er nu is en laat het volgende seizoen bij God. Jan van den Bosch wil dat ik mee ga op de Global Mercy, het nieuwe behandel- en opleidingsschip van Mercy Ships. Ik ben natuurlijk niet meer actief als cardioloog, maar kan nog wel lesgeven. We zullen zien hoe God me leidt.”

Het vrouwenhart

Hartklachten bij vrouwen kunnen zich heel anders uiten dan bij mannen, maar dat werd pas dit millennium bekend. In 2003 kreeg Harriette Verwey tijdens een congres onderzoek onder ogen, dat bewijs leverde voor man-vrouwverschillen bij hartklachten. ,,Ik was toen hoofd van de hartbewaking en bij mij gingen alle alarmbellen af.” Ze paste de kennis toe op haar eigen afdeling én organiseerde een symposium in Leiden, waardoor de afwijkende problemen in het vrouwenhart op de kaart kwamen te staan. Inmiddels is dit gegeven veel bekender, al moet er volgens Harriette nog veel gebeuren aan bewustwording en onderzoek, vooral ook in de cardiologie. Daarom houdt ze regelmatig lezingen voor vrouwen over dit onderwerp. ,,Veel vrouwen zorgen voor anderen, maar niet voor zichzelf. Ik probeer vrouwen ervan bewust te maken dat ze het waard zijn om ook goed voor zichzelf te zorgen.” Een oud-patiënte richtte de stichting VrouwenHart op om hartproblemen bij relatief jonge vrouwen (40-65 jaar) onder de aandacht te brengen (vrouwenhart.nl).

 

Tekst: © Elisabeth (Petra Butler)
Beeld: Elisabeth Ismail

Elisabeth is een magazine dat ingaat op actuele geloofs- en levensvragen van mensen van vandaag. Het biedt op persoonlijke manier bemoediging en steun vanuit het christelijk geloof. Dat gebeurt in een gevarieerde mix met verhalen van mensen over hoe zij het geloof vertalen naar hun dagelijks leven, met informatieve achtergrondartikelen en reportages over relevante thema’s, een pastorale vragenrubriek, herkenbare columns en gedichten. Er is ook volop plaats voor schitterende natuurfotografie, kunst, humor, psychologie en duurzaam leven. Het magazine richt zich op iedereen vanaf 50 jaar. Bent u nog geen abonnee? Bekijk dan onze abonnementen en word lid!

Copyright © Royal Jongbloed All Rights Reserved