De armoede in Nederland neemt de laatste tijd toe. Zelfs partners die allebei een inkomen hebben, kunnen soms nauwelijks rondkomen. Het is vaak rekenen en puzzelen. Toch is het lastig de impact van armoede te begrijpen als je zelf nooit geldgebrek hebt gekend.
Er was een tijd, nog niet zo heel lang geleden, dat we dachten dat er in Nederland geen armoede bestond. We waren een rijk land; iedereen die niet kon werken, kreeg immers een uitkering. Maar de laatste tijd hoor je niet anders dan dat de armoede toeneemt. Zelfs partners die allebei een inkomen hebben, kunnen soms nauwelijks rondkomen, helemaal niet sinds de energieprijzen omhoog zijn geschoten. Kinderen die zonder ontbijt en zelfs zonder lunch naar school gaan, in een land dat tot de rijkste ter wereld behoort – dat is toch te bizar voor woorden.
De diaconie moest er langdurig over vergaderen, want zo’n situatie hadden ze nog niet eerder meegemaakt
Ik herinner me dat ik in de jaren tachtig eens voor een niet-kerkelijke jeugdvriendin een beroep deed op onze diaconie. Ze was gescheiden, leefde met haar drie kinderen van de bijstand en haar wasmachine was opeens kapotgegaan. Geld voor een nieuwe had ze niet. De diaconie moest er langdurig over vergaderen, want zo’n situatie hadden ze nog niet eerder bij de hand gehad. Wat een verschil met de aanvragen die de gemiddelde diaconie tegenwoordig krijgt en wat er namens de kerken allemaal gedaan wordt: voedselpakketten verstrekt, kledingbanken en kringloopwinkels opgezet, schuldhulp verleend, en er wordt nog veel meer gedaan rond armoedebestrijding.
De angst om weer in armoede te vervallen kan groot zijn. Het gevoel dat de armoede zo weer kan toeslaan, gaat niet meer over
Laatst sprak ik een oud-collega die het nu goed heeft, maar vroeger in de jaren na haar scheiding nauwelijks kon rondkomen. Ze vertelde dat ze in die tijd alleen nog maar bezig was met rekenen en puzzelen. Alles was erop gericht geen schulden te maken. Ze werkt nu naast haar twee parttimebanen als freelancer. Eigenlijk is dat financieel niet meer nodig, maar de angst om weer in armoede te vervallen is te groot. Een van haar opdrachtgevers, zo vertelde ze, is altijd te laat met het uitbetalen van haar facturen. Toen ze daar een opmerking over maakte tegen de directeur van deze commerciële instelling, zei hij: ‘Zo erg is het toch niet als je het geld een paar weken later krijgt?’
Mensen die zelf nooit geldgebrek hebben gekend, begrijpen de impact van armoede vaak niet. Mijn oud-collega zei: ‘Ik leef nog steeds heel sober, bang om te veel geld uit te geven. Het gevoel dat de armoede zo weer kan toeslaan, gaat niet meer over. Soms droom ik ervan en word ik in paniek wakker.’ Helaas is armoede voor veel Nederlanders geen droom, maar bittere werkelijkheid. Gelukkig zijn er ook duizenden vrijwilligers die daar iets aan doen!
Tekst: Thea Westerbeek
Beeld: Joao Jesus, pexels
Elisabeth is een christelijk tijdschrift dat 23 keer per jaar verschijnt. Wil je meer actuele en geloofsopbouwende artikelen, gedichten en columns lezen? Neem dan gelijk een abonnement. Dat kan nu heel voordelig, al vanaf 1,61 per nummer. Liever eerst een proefabonnement? Betaal slechts 2,25 per nummer en ontvang 6 x Elisabeth. Het abonnement stopt automatisch.