Hoe druk haar burgemeestersbaan ook is, Marja van Bijsterveldt maakt tijd vrij voor mensen met vragen en problemen. Ze wil benaderbaar zijn, ook bij de bakker en slager, en zélfs als ze met haar fiets staat te wachten voor een verkeerslicht. ‘Dan fietsen we gewoon een stukje samen op.’
Die toegankelijkheid karakteriseert haar als bestuurder, hoor ik van Delftenaren. Ze ontvangt me hartelijk in haar lichte kamer in het Stadskantoor van Delft. Haar dagprogramma is overladen, maar ze vindt het geen probleem een tikje sneller te praten – ‘dat doe ik sowieso al vaak’ – om alle vragen te kunnen beantwoorden.
Kijkt u uit naar de kerstdagen?
‘Jazeker! Bij Kerst staan warmte, liefde en geborgenheid voor mij centraal. We hebben dan extra activiteiten in de stad, op allerlei plekken, ook voor de dak- en thuislozen. Twee weken voor Kerst is de Lichtjesavond, een heel mooi, sfeervol feest in het centrum. Bij de opening lees ik op de Markt een kerstverhaal voor aan de kinderen. Daarvoor gebruikte ik afgelopen jaar een van de sleutelverhalen die ik vroeger in de kindernevendienst voorlas.
Bij het kerstfeest zelf denk ik aan het verhaal van Christus’ geboorte. Dat spreekt me aan door de kwetsbare kracht die eruit spreekt: het Kind dat de dingen fundamenteel veranderde en de wereld redt. God werkt door iets zwaks en kwetsbaars heen. Dat gegeven vormt een belangrijke inspiratiebron voor me.’
Wat maakt uw werk als burgemeester mooi?
‘Vooral het directe contact met de mensen: je bent het boegbeeld van de gemeente en hebt mooie taken. Of je nu een 4-meilezing houdt, huwelijksjubilarissen ontvangt of bezig bent met openbare orde en veiligheid, je kunt mensen op allerlei manieren van dienst zijn. Het is een ontzettend boeiende functie. Delft is bovendien een geweldige stad, met veel initiatiefrijke mensen en natuurlijk onze prachtige technische universiteit. Wel met pittige uitdagingen, maar het was mijn droom hier burgemeester te worden. Ik geniet hier meer dan tijdens mijn ministerschap. Daar komt bij dat de ervaring van de afgelopen jaren maakt dat je iets ontspannener in de wedstrijd zit.
In grote lijnen is het werk hetzelfde, maar in het landelijk bestuur zijn de relaties afstandelijker. Er staat meer druk op alles wat je doet. Hoezeer ik als minister ook genoot van de ontmoetingen en de debatten in vooral de Eerste Kamer, het bevalt me het best om als bestuurder dicht bij de mensen te zijn. Ja, je besluiten hebben landelijk grotere impact, maar als ik een besluit neem, sta ik er doorgaans achter, of het nu landelijk of plaatselijk is. Al verzuchtte ik bij sommige moeilijke beslissingen destijds weleens tegen mijn man: “Waar is hier de nooduitgang?”’
Wat betekent het thema ‘delen’ voor u?
‘Met name het delen van aandacht: aandacht doet wonderen. Ik geloof in aandachtig dingen doen, goede gesprekken hebben met mensen over wat ze beweegt. Daarom vind ik het fijn dat ik benoemd ben en niet gekozen: als burgemeester heb je geen campagne gevoerd, je bent van iedereen: een verbindende factor.’
Lees het hele interview met Marja in de nieuwe Elisabethbode.
Tekst: © Elisabethbode (Petra Butler)
De Elisabethbode is een magazine dat ingaat op actuele geloofs- en levensvragen van mensen van vandaag. Het biedt op persoonlijke manier bemoediging en steun vanuit het christelijk geloof. Dat gebeurt in een gevarieerde mix met verhalen van mensen over hoe zij het geloof vertalen naar hun dagelijks leven, met informatieve achtergrondartikelen en reportages over relevante thema’s, een pastorale vragenrubriek, herkenbare columns en gedichten. Er is ook volop plaats voor schitterende natuurfotografie, kunst, humor, psychologie en duurzaam leven. Het magazine richt zich op iedereen vanaf 50 jaar. Bent u nog geen abonnee? Bekijk dan onze abonnementen en word lid!
